عشق واقعی چگونه عشقی است؟
 

عشق
 

همه ما دوست داریم عشق را در زندگی خود تجربه کنیم و به یکدیگر عشق بورزیم. اما این کار چگونه امکان پذیر است و چطور می توانیم عشق را به معنای واقعی تعریف کنیم؟ چگونه می توانیم متوجه عشق شویم عشق ما به راستی واقعی است یا خیر ؟ برای یافتن پاسخ به این پرسش ها مطالب زیر را به دقت بخوانید.


بسیاری از ما دوست داریم عاشق باشیم و یکدیگر را با امام وجود دوست بداریم، اما واقعا نمی دانیم این کار را چگونه انجام دهیم و اصلا معنای واقعی عشق چیست؟ در این جا از شما می خواهیم چند دقیقه ای مکث کنید و از خود بپرسید : " به راستی معنای واقعی عشق چیست؟ " اگر بخواهیم عشق را تعریف کنیم بسان این است که بخواهیم یک رنگ خاص را برای فردی نا بینا توصیف کنیم تصور کنید می توانید این کار را به خوبی انجام دهید؟! دلیلی که خیلی سخت می توانید عشق را تعریف کنید این است که شما می خواهید آن را با ذهنتان تجسم کنید، در صورتی که این کار امکانپذیر نیست. زیرا عشق احساسی است که در نتیجه عشق ورزیدن حاصل می شود. یعنی شما باید خود تصمیم بگیرید و بخواهید عشق را تجربه کنید تا بتوانید آن را احساس کنید.

عشق ورزیدن با آن که بخواهیم دوستمان داشته باشند بسیار متفاوت است. دلیلی که اکثر افراد دوست دارند دیگران به آنان عشق بورزند این است که می خواهند به طور غیر مستقیم بخش های آسیب دیده روحشان را ترمیم کرده و یا به عبارتی دیگر احساس بزرگی و با ارزشی کنند. در صورتی که عشق واقعی این طور نیست. انسان بدون قد و شرط عشق می ورزد و منتظر چیزی نمی ماند. عشق می ورزد و منتظر چیزی نمی ماند. عشق واقعی خود شما هستید یعنی همان روح پاکی که منشا الهی دارد و در درون شما جاری است. هنگامی که شما با تمام وجود به خود و دیگران عشق می ورزید، دریچه های قلبتان باز شده و با هر نفس، عشق را وارد قلبتان می کنید. در این صورت است که شما هرگز احساس تنهایی نمی کنید و عشق واقعی را تجربه می کنید، زیرا خداوند در وجودتان جریان دارد و هر لحظه خلا ء های درون شما را پر می کند.



عشق واقعی در یک رابطه چگونه است؟

به عنوان مثال اگر شما ازدواج کرده اید و در ارتباط با فرد دیگری هستید، در این مورد کمی تامل کنید. آیا واقعا نسبت به او عشق واقعی دارید؟ دیدتان نسبت به او چگونه است؟ بهتر است بدانید عشق واقعی هنگامی رخ می دهد که قلب فرد آکنده از عشق باشد و همچنین دچار خلا ء های عاطفی نباشد. در این صورت او به طور نا خود آگاه عشق درونی خود را نثار اطرافیان خود خواهد کرد. اگر دچار کمبودها و خلاء های روحی ، عاطفی هستید و احساس درماندگی و بی ارزشی می کنید، بدون شک قادر نخواهید بود عشق واقعی را در زندگی خود تجربه کنید. عشق چیزی است که باید از درون شما و یا به عبارتی از اعماق وجودتان متبلور شود و تنها در لیت صورت می توانید آن را بدون قید و شرط به دیگران نثار کنید.اگر انتظار دارید دیگران این چنین باشند، یعنی آنها به شما عشق بورزند، باز هم نمی توانید عشق را به معنای واقعی تجربه کنید، زیرا شما با این خصوصیات رفتاری دارای قلبی بسته بوده و متاسفانه پر از خلاءها و کمبود های عاطفی هستید. بهتر است بدانید فردی که دارای عشق واقعی است هرگز چیزی را از طرف مقابل خود خواستار نیست.عشق خقیقی مانند آبشاری است که از روح الهی در درون شما سرچشمه گرفته و سپس دریاچه وجود شما را سیراب می کند. بعد از آن که این دریاچه پر شد به طور نا خود آگاه به جوی ها و رود های اطراف منتهی می شود و آنها را نیز پر و سیراب می کند. به عبارتی دیگر فردی که عشق حقیقی را جست و جو می کند ، ابتدا باید خود از عشق سیراب شود و بعد بتواند آن را به دیگران نثار کند.

بنابراین اگر قلب شما بسته باشد ، در این صورت نمی توانید عشق الهی را دریافت کنید و در نتیجه دریاچه درونتان خالی شده و متاسفانه برای پر کردن آن نیاز به توجه تایید دیگران پیدا می کنید و عشق را به اجبار از دیگران خواستار می شوید. در این جا اگر به راستی خواهان آن هستید که در زندگی به یک عشق واقعی و حقیقی دست یابید بهتر است دریچه قلبتان را باز کنید و خداوند و یا به عبارتی دیگر همان عشق را به آن دعوت کنید و ابتدا خود کاملا سیراب شوید و بعد آن را بدون قید و شرط به اطرافیان خود و یا دیگران تقدیم کنید.

و در انتها هرگز نمی توانید ادعا کنید دارای عشق واقعی هستید در حالی که مرتبا آن را از دیگران جویا می شوید. زیرا با این عمل شما می خواهید اعمال و رفتار دیگران را کنترل کنید و همه چیز را تحت نظر بگیرید بنابراین در این صورت هرگز انتظار نداشته باشید به عشق واقعی دست یابید . ولی به راستی اگر می خواهید از زندکی خود لذت ببرید و در انتهای عمرتان پشیمان نشوید بهتر است همین لحظه اراده کنید و با انتخاب خود عشق را به زندگیتان دعوت کنید.